زنانی که شکست را شکست دادند (۱۸)
در قسمت هجدهم، یکی دو جا به جای سیمین دانشور، به اشتباه، سیمین بهبهانی گفتهام و پوزش میخواهم.
در قسمت اول، و دوم و سوم و چهارم و پنجم و ششم و هفتم، و هشتم و نهم و دهم و یازدهم و دوازدهم و سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم و شانزدهم و هفدهم
[روی هر قسمت میتوان کلیک کرد] -
در مورد افراد زیر توضیح کوتاهی دادهام: قره العین، زینب پاشا (ده باشی زینب)، مریم عمید، محترم اسکندری، شوشا عصار، ملکتاج فیروز (نَجمالسلطنه)، توبا آزموده، بیبی مریم بختیاری، صدیقه دولت آبادی، مادام زری لازاریان، لُرتا هایراپتیان تبریزی، فاطمه سیاح، راضیه شعبانی، شمس کسمایی، قدمخیر قلاوند، روشنک نوعدوست، سوسن تسلیمی، پوری سلطانی، شمس الملوک مصاحب، فرح دیبا، معصومه شادمانی، قمرالملوک وزیری، بَدریِ آتابای، توران میرهادی، فاخره صبا، فخرعظمی ارغون، مهشید امیرشاهی، طلعت بصاری، روشنک داریوش، زند دُخت شیرازی، آذر رهنما، تانیا آشوت هاروتونیان، ژانت آفاری، وارتو طریان، نورالهدی منگنه، فرخ رو پارسا، نه نه علی، صدیقه سامی نژاد (روحانگیز)، مریم فیروز، پردیس ثابتی، شهناز آزاد، مهین اسکویی، ایران دَروّدی، ژاله آموزگار، منیر فرمانفرمائیان، قمر آریان، سرور کسمایی، ویدا حاجبی، لیلی افشار، هنگامه (یاشار) مفید، صدیقه سادات رسولی (روشنک)، پوران بازرگان، نسرین معظمی گلپایگانی، نسرین خسروی، لیلیت تریان، هاجر تربیت، معصومه سیحون، پَری بَرکِشلی، مریم میرزاخانی، ژاله کاظمی، مولود عاطفی، پرستو فروهر، سیمین غانم، شکوه ریاضی، طلیعه کامران، ملکه برومند، فاطمه قاضیها، لیلا اسفندیاری، منیر وکیلی، عاطفه گرگین، لیلی متیندفتری، مینو جوان، تاجالسلطنه، خانم موچول - بتول رضایی (پروانه)، سیمین بهبهانی، فرزانه تائیدی، بیبیخانم استرآبادی، فهیمه یمین اسفندیاری (فهیمه اکبر)، فروغ فرخزاد، سیما مافیها، ملکتاج محمدی (ملکه خانم)، پریسا، رُزیتا شرف جهان، افتخار خانم، ملوک ضرابی، لیلی امیر ارجمند، روحانگیز، هایده چنگیزیان، دنیا فنیزاده، فریده لاشایی، سیمین شفیقی، پروین اعتصامی، آفت، ستاره فرمانفرماییان، پروانه بهار، گوهر عشقی و سیمین قدیری...
...
در این بخش به چند نفر دیگر اشاره میشود.
در این بخش به چند نفر دیگر اشاره میشود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نیلوفر بیضایی

شماری دیگر از دیگر کارهای خانم نیلوفر بیضایی:
بانو در شهر آینه، مرجان و مانی و چند مشکل کوچک، چاقو در پشت، رویاهای آبی زنان خاکستری، سه نظر دربارهٔ یک مرگ، نه بهشت نه جهنم، بیگانه چون من و تو، آوای سکوت، سرزمین هیچکس، چهره به چهره در آستانه فصلی سرد، در حضور باد، گمشدگان، اگر که عشق گناه است و...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اشرَف المُلوک (فَخرالدوله)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیمین دانشور

در حالی که در اتوبوس از تهران راهی شیراز بود با جلال آلاحمد نویسنده و روشنفکر ایرانی آشنا شد و دو سال بعد با هم ازدواج کردند. سیمین خانم در ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. عنوان رسالهٔ وی «علمالجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» بود (با راهنمایی دکتر فاطمه سیاح و بدیعالزمان فروزانفر).
سیمین دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در آنجا یک سال در رشتهٔ زیباییشناسی تحصیل کرد. وی در این دانشگاه نزد والاس استنگر داستاننویسی، و نزد فیل پریک نمایشنامهنویسی آموخت. در این مدت دو داستان کوتاه که دانشور به زبان انگلیسی نوشته بود در ایالات متحده چاپ شد. پس از برگشتن به ایران، در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس پرداخت؛ تا این که در سال ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران در رشتهٔ باستانشناسی و تاریخ هنر شد. ایشان اندکی پیش از مرگ آلاحمد در ۱۳۴۸، رمان سَووشون را که دربارهٔ رخدادهای زمان رضاشاه است، منتشر نمود. سیمین دانشور در ۱۳۵۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد. از او همواره به عنوان یک جریان پیشرو و خالق آثار کمنظیر در ادبیات داستانی ایران نام میبرند.
آتش خاموش، شهری چون بهشت، به کی سلام کنم؟، از پرندههای مهاجر بپرس، ازجمله مجموعه داستانهای اوست. ایشان آثار غیرداستانی هم دارند: غروب جلال، شاهکارهای فرش ایران، راهنمای صنایع ایران، ذن بودیسم و مبانی استتیک. از سَووشون که بگذریم،سیمین خانم رمانهای زیر را هم نوشتهاند: جزیرهٔ سرگردانی، ساربانْ سرگردان، و کوه سرگردان...
سیمین دانشور کتب زیادی را هم ترجمه کردهاند:
سرباز شکلاتی، نوشتهٔ برنارد شاو، ۱۳۲۸، دشمنان، نوشتهٔ آنتوان چخوف، ۱۳۲۸، بنال وطن، نوشتهٔ آلن پیتون، ۱۳۵۱، داغ ننگ، نوشتهٔ ناتانیل هاثورن، باغ آلبالو نوشتهٔ آنتوان چخوف، ۱۳۸۱، ماه عسل آفتابی (مجموعه داستان)، نوشتهٔ ریونوسوکه آکوتاگاوا، کمدی انسانی، نوشتهٔ ویلیام سارویان و...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مهوش

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پری زنگنه

...
پری خانم به منظور آشنایی با موسیقی محلی ایران به سرتاسر کشور سفر کردهاست. از اجراهای معروف ایشان، سولیست بودن در سمفونی شماره ۹ بتهوون است که در فلوریدا اجرا شد. بازسازی علمی ترانههای بومی و محلی ایران و اجرای آن به سبک کلاسیک از کارهای شاخص این هنرمند ارجمند است. وی برای کودکان چندین کتاب تألیف کرده و مقالات و ترانههای متعددی منتشر نمودهاست. فرهنگ جامع «آوای نامها از ایران زمین» که مهمترین نام نامه در زبان فارسی بشمار میرود، حاصل عمر اوست و تدوین آن حدود پنج سال به طول انجامیدهاست.
آواز پریها، دنیای بزرگ کودکی، سرگذشت آواز من، یادی از تابستان ده، دهکدهٔ گل آباد، شاهپرک قصه من، بر بال بادبادکها، گلهای خوب دوستی، پری لالاییها، هنر تزیین گل، سخنی به خوشی، آوای نامها از ایران زمین، آن سوی تاریکی، هفت قصه از پری قصهها و...
...
پری زنگنه هماکنون در حال نوشتن کتابی با عنوان «شما هم با من آواز بخوانید» است. از فعالیتهای وسیع اجتماعی پری زنگنه در جهت بهبود وضعیت نابینایان میتوان به برگزاری کنسرت به نفع سازمانهای فرهنگی نابینایان در سراسر ایران و جهان اشاره کرد.
پری خانم (زاده ۱۳۱۸)، از پدری کاشانی و مادری گیلانی متولد شدهاست. ایشان علاوه بر خوانندگی، در سفر تحصیلی به ژاپن، متوجه استعداد خود در هنر گلآرایی شد و آن را فراگرفت و در بازگشت به ایران نمایشگاههای گلآرایی برگزار کرد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شیرین عبادی

...
کمیته جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی این جایزه را به دلیل تلاش عبادی برای ترویج مردمسالاری و رعایت حقوق بشر در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان به او اهدا کرد. خانم عبادی نخستین ایرانی و نخستین زن مسلمان است که این جایزه را دریافت میکند. در سال ۲۰۰۴ میلادی مجله فوربز او را یکی از «صد زن قدرتمند جهان» دانست. ایشان در سال ۱۳۸۵ یکی از حامیان اولیه و مشاوران کمپین یک میلیون امضا علیه حجاب اجباری در ایران بود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نگار حاجسیدجوادی

نگار که معتقد است انقلاب ایران درواقع از مشروطه آغاز شده و در حقیقت پایان یک دوره صد ساله است، سعی کرده این دوره را در قالب داستان بازگو کند. گفته است من رمان نویسم نه تاریخدان و از تاریخ آن چیزی را مینویسم که استنباط میکنم. ایشان در این رمان، از زبان یک راوی به نام کیمیا، تاریخ دو قرن گذشته ایران را، در قالب زندگی چند نسل از یک خانواده به رشته تحریر درآورده است. داستانی که در زمان قاجار آغاز میشود و تا امروز، با داستانهای مهاجرت یا بهتر بگویم تبعید ادامه پیدا میکند. وی تلاش داشته تحولات زن ایرانی را از زمانی که در حرمسرا زایمان میکرد، تا زمانی که به شخصیتی مستقل، مدرن و آزاد در جامعه تبدیل شد، به تصویر کشد. در رمان ده زوقیان تال، نامهای آشنای دنیای موسیقی زیاد دیده میشود، اسمهایی مثل کیور، سوسی، پتی اسمیت و... خودش گفته زمانی عاشق موسیقی راک دههی ۸۰ بودم. موزیکی که از آن بوی اعتصاب، و جنبشهای کارگری میآید. چیزهای زیادی هم از موسیقی پانک و پستپانک گرفتهام. جان لایدون، آری آپ، یان کرتیس، مارتین ال گور و... کسانی که موسیقیشان حفرههای زندگی، احساسی و فکری مرا پر کردند.
رمان Désorientale (از شرق بازگشته) تاکنون به بیش از ده زبان ترجمه شده و چندین و چند جایزه برده است. نگار معتقد است برای بسیاری از خارجیان، ایران قرن بیستم دوران به شدت ناشناختهای است. «هیچ ناظر غربی، هیچیک از صاحبنظرانی که مدعی بودند کارشناس خاورنزدیک و خاورمیانه هستند، نکوشیدند به این انقلاب همچو جنبش اعتراضی روشنفکران بنگرند.»
این بحث ادامه خواهد داشت
پانویس
- دوستان دانشور و فرهنگورز، در این بحث، به بیش از ۱۵۰ زن اشاره میشود که هر کدام زندگی متفاوتی داشتند و به شیوه خاص خویش با چالشها و مشکلات درافتادند. بدیهیست که همه در یک راستا و از یک قماش نیستند. اینکه نگاه و دیدگاه شماری از آنها حرف و حدیث دارد (که دارد)، یا با آنچه من و شما فکر میکنیم مطابق نیست، دلیل نمیشود که از آنان یاد نشود.
- کسانیکه در این بحث از آنان اسم میبرم کم و بیش شناخته شده هستند، اما دیگرانی هم هستند که از آنان کسی یاد نمیکند اما در شمار شریفترین زنان میهن ما هستند، زنان مچاله شده و رنج دیدهای که قربانی تاریخ مذکر و فقر فرهنگی بوده، به اطاعت خودخواسته و ستم مضاعف، خو کردهاند. باید در فصلی جداگانه از آنان سخن گفت.
- دوستان دانشور و فرهنگورز، در این بحث، به بیش از ۱۵۰ زن اشاره میشود که هر کدام زندگی متفاوتی داشتند و به شیوه خاص خویش با چالشها و مشکلات درافتادند. بدیهیست که همه در یک راستا و از یک قماش نیستند. اینکه نگاه و دیدگاه شماری از آنها حرف و حدیث دارد (که دارد)، یا با آنچه من و شما فکر میکنیم مطابق نیست، دلیل نمیشود که از آنان یاد نشود.
- کسانیکه در این بحث از آنان اسم میبرم کم و بیش شناخته شده هستند، اما دیگرانی هم هستند که از آنان کسی یاد نمیکند اما در شمار شریفترین زنان میهن ما هستند، زنان مچاله شده و رنج دیدهای که قربانی تاریخ مذکر و فقر فرهنگی بوده، به اطاعت خودخواسته و ستم مضاعف، خو کردهاند. باید در فصلی جداگانه از آنان سخن گفت.

░▒▓ همه نوشتهها و ویدئوها در آدرس زیر است:
...
همنشین بهار
برای ارسال این مطلب به فیسبوک، آیکون زیر را کلیک کنید:facebook