سه شنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۳ / Tuesday 15th October 2024

 

 

توافق هسته‌ای؛ سکنجبین بود یا جام زهر؟
?Nuclear Deal, poison or sweetener 


 
 

وقتی چیز غریبی می‌شنویم، نباید پیشاپیش آن را رّد کنیم، چرا که این کار نابخردی است. در واقع، چیزهای هولناکی ممکن است درست باشند و بسیاری از چیزها که آشنا و یا ستایش شده هستند چه بسا که دروغ باشند. حقیقت به خودی خود حقیقت است نه از آن رو که مردمان بسیاری بدان باور دارند.
ابن نفیس، «شرح معنی القانون»
________________
 
ایران؛ در مذاکرات هسته‌ای[۱] (رایزنی‌ها و تلاش‌های دیپلماتیک سلسله‌وار با گروه ۱+۵)، گرچه محدودیت‌هایی را پذیرفته اما، توانسته امیتازات بزرگی هم از آن سوی میز بگیرد. 
آیا ادعای فوق واقعیت دارد؟ برای پاسخ به این سئوال باید ابتدا وضعیت هر سوی میز مذاکره را بررسی کنیم. 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توازن قوا به شدت به زیان ایران بود
  • مذاکرات زمانی آغاز شد که توازن قوا به شدت به زیان ایران بود.
  • تحریم‌های بی‌سابقه نفتی- بانکی اقتصاد ایران و نظام بانکی را تا سرحد فلج کامل در آورده بود.[۲]
  • درآمد حاصل از صادرات نفت، با احتساب سقوط بهای آن، به یک چهارم کاهش یافته بود و همان درآمد اندک نیز در دسترس دولت ایران قرار نداشت.
  • متحد ایران(روسیه)، خودش درگیر اوکراین...و در معرض تهدید و تحریم بود.
  • بسیاری از صنایع بزرگ ایران، ازجمله صنعت اتومبیل، در حال تعطیل‌شدن قرار داشت و خزانه تقریباً خالی بود.
...
از نظر سیاسی نیز، ایران در وضعیت خوبی نبود.
  • عراق به سبب پدید‌آمدن داعش در وضع بحرانی بسر می‌بُرد،
  • سوریه به شدت زخمی بود،
  • حزب‌الله درگیر جنگ داخلی سوریه و در وضعیت تدافعی قرار داشت.
  • با انحراف «بهار عربی»- که در ابتدا به‌نفع ایران بود- به درگیریهای فرقه‌ای، جایگاه سیاسی جمهوری اسلامی تضعیف شده بود.
  • پادشاهی عربستان سعودی علناً به رویارویی با رژیم جمهوری اسلامی برخاسته و آنرا دشمنی بدتر از اسرائیل قلمداد می‌کرد.
بنابراین، ایران[جمهوری اسلامی] درحالی وارد مذاکره می‌شد که در داخل با مشکلات اقتصادی بی‌سابقه روبرو بوده و در منطقه نیز، به رغم آنکه رّد پای نفوذش در اغلب کشورها مشهود بود، درهمه جا در حالت تدافعی قرار داشت. اوضاع اقتصادی و سیاسی کشورهای ۵+۱ (با رژیم تهران) اصلاً قابل قیاس نبود.[۳]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رهبر نظام آگاهانه خود را ناراضی و بدبین جلوه می‌داد
توافق ایران با قدرت‌های جهانی درباره برنامه اتمی، با پشتیبانی آیت‌الله خامنه‌ای از گروه مذاکره‌کننده صورت می‌گرفت و وی درحالیکه عالماً عامداً خود را ناراضی و بدبین جلوه می‌داد و پیشتر گفته بود کسانیکه خواهان مذاکره و... هستند یا جاهل‌اند یا خائن! ــ جانب «جاهلین» و «خائنین» را گرفت و با حرکات نمادین مثل شرکت در مجلس ختم مادر روحانی‌(۵ فروردین ۹۴) و حمایت امثال فیروزآبادی و محمدی گلپایگانی از توافق پیش‌ رو، به مذاکره‌کنندگان پشت‌گرمی ‌داد. بگذریم که پیشتر محمد جواد ظریف، گرچه قبلاً خانه‌نشین و «مطرود» بود با نظر «حضرت آقا» وزیر خارجه و مبصر مذاکرات شد.   
...
خامنه‌ای که در دیدار با «مداحان اهل‌بیت» و... از سر دورویی و ریا می‌گفت: بنده معتقدم توافق‌نکردن شرف دارد به توافقی که عزت ملت ایران پایمال شود...و «مذاکره با آمریکا به خاطر ضررهای بی‌شماری که دارد و منفعتی که اصلاً ندارد ممنوع است.»؛ درحالیکه ظاهراً خود را کنار می‌کشید و جوری وانمود می‌کرد که انگار این دیگران هستند که سر بر خود دَم از مذاکره و مفاهمه با غرب می‌زنند، خودش وارد گود شد و با بازیهایی که درآورد توانست حریف را، در مرحله نخست، به دست‌شستن از پیش شرط‌هایی، مانند ارتباط دادن مذاکره اتمی با وضعیت داخلی ایران و سیاست منطقه‌ای‌ آن، وادارد و سپس، در خلال مذاکره با بالا بردن سقف انتظارات، و طرح «خطوط قرمز» - که به‌عمد مبهم و دوپهلو ترسیم می‌شدند- خود را ناراضی و آماده ترکِ مذاکره نشان دهد تا بتواند از ایالات متحده امتیازات دلخواه خویش را بگیرد.
...
رهبر رژیمی که مست درگیرساختن نیروهای آمریکایی و انگلیسی در «باتلاق» عراق شده بود؛ و در طول سالیان گذشته با مدیریت بحران و با کسب زمان و فضای لازم، به موفقیت‌های عمده‌ای در پیش‌برد سیاست‌ هسته‌ای خود دست یافت، هنگامی که با مطرح‌کردن «نرمش قهرمانانه» کوشید تا ضمن ترسیم چهارچوب کلی مذاکرات، با مهارت اجازه تغییر تاکتیک را به تیم مذاکره‌کننده بدهد، کسانیکه با یکی‌گرفتن تحلیل سیاسی و موضع گیری سازمانی از هرگونه تحلیل واقعی عاجزند - به مسخره‌کردن پرداخته، صحبت از آغاز عقب نشینی‌های ایران و «ترکمانچای جدید» کردند بدون آنکه آشنایی دقیق با عهدنامه «صلح» ترکمانچای داشته باشند. 
روند مذاکرات، نشان داد که «نرمش قهرمانانه» تغییر تاکتیکی بود که تمام حلقه‌های آن از ابتدا تا انتها مهندسی ‌شده بود.
...
سردمدار نظام که مسئولیتش در پشت‌پا‌زدن به ارزش‌های دموکراتیک؛ تشویق خُلقیات استبدادی، و ماجراجویی ب‌ پشتوانه هسته‌ای و بردن کشــور در لبه پرتگاه؛ تردید برنمی‌دارد، وانمود می‌کرد با پذیرفتن درخواست گفتگوی مستقیم با نمایندگان ایالات متحده، به آنها امیتاز می‌دهد!
وی از یکسو برای حفظ قدرتش در منطقه نیازمند دشمن خارجی و ایجاد تنش بود(و هست)؛ و از سوی دیگر بروز جنبش‌های اجتماعی در داخل کشور را در تقدیر می‌دید (و می‌بیند)، از همین رو: 
۱- برای حذف تحریمها(نه رفع تشنج) و؛
۲- خنثی‌کردن اضداد نظام که به شکاف بین حکومت و غرب دل بسته‌اند -
ماهرانه ایفای نقش نمود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سه درخواستِ آمریکا از ایران چی شد؟
اگر بیاد داشته باشیم مانع اصلی مذاکره و توافق؛ سه درخواستِ ایالات متحده از ایران بود که بر آنها تأکید داشت و حتی گاهی از آنها به عنوان پیش شرط مذاکره نام می‌برد:
۱- تعطیلی کامل چرخه سوخت هسته‌ای یعنی غنی‌سازی در حد صفر از رهگذرِ برچیدن تأسیسات اتمی و خاموش کردن همه سانترفیوژهای صنعتی ایران.
در مقابل؛ تهران، بر حق فن‌آوری چرخه سوخت هسته‌ای، حفظ تأسیسات اتمی، و تداوم کار شمار قابل توجهی(بسیار بیشتر از آنچه در یک عملیات تحقیقی- دانشگاهی صرف لازم است) از سانترفیوژها تأکید می‌کرده‌است.
۲- آمریکا و متحدینش خواستارِ «بازرسی در هر زمان از هر مکان» بودند. تهران، اما، مخالف بازرسی فوری بوده و اصرار داشت بازرسی‌ها باید تنها برای مکان‌های کلیدی تاسیسات اتمی جایز باشد.
۳- ایالات متحده- با فشارِ اسرائیل و عربستان سعودی- خواستار پیوند دادن توافق اتمی و رفع تحریم‌ها با تغییر سیاست منطقه‌ای ایران بود. آخوندها، اما،سرسختانه با هر گونه مشروط کردن توافق اتمی به تغییر رفتار سیاسی داخلی یا خارجی مخالفت می‌کردند.
گفته می‌شود در ماراتن شطرنج دیپلمات‌ها، پیغام و پسغام بین تیم مذاکره‌کننده ایرانی با تهران، گاه به‌زبان سمنانی صورت می‌گرفت که در صورت شنود، طرف مقابل کمتر از محتوای آن بو ببرد!
...
حالا که گرد و خاک‌ها خوابیده؛ می‌بینیم تهران اگرچه بر برنامه اتمی خود با برخی محدودیت‌ها(میزان اورانیوم غنی‌شده، شمار سانتریفیوژها، تغییر کار راکتور اراک و دسترسی نداشتن به پلوتونیوم کافی و...) موافقت کرده، اما، با هر سه درخواست اصلی ایالات متحده، که به خواسته رسمی گروه پنج به اضافه یک تبدیل شده بود، مخالفت نموده‌ و توافقنامه‌ای امضا شده که پس از تصویب شورای امنیت به سند الزام‌آورِ بین‌المللی تبدیل شده‌است.[۴]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«ایران در این توافق شما را سرکیسه کرده‌است»
کم نیستند کسانیکه معتقدند:
- رژیم با توافق اتمی سند تسلیم ذلیلانه‌ای را پذیرفته است،
- توافق اتمی تغییری در معادله ژئوپلتیک منطقه نخواهد داد،
- سی و دو بخش از صنایع و خدمات ما را آمریکا و متحدینش کنترل می‌کنند،
- بیش از بیست تعهد گردن ایران گذاشته‌ شده‌است؛ (درحالیکه)
- طرف مقابل فقط اجازه صادر می‌کند‌ یعنی کشور ما عملاً تحت قیمومیت شش کشور قرار می‌گیرد.
...
کم نیستند کسانیکه از سر بغض به حق نسبت به قاتلین زندانیان سیاسی (که به دانش هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم هم بعنوان منبع قدرت نگاه می‌کنند)، برنده توافق هسته‌ای را آمریکا و غرب می‌پندارند. بویژه که موارد دَبل استاندارد و نوعی کنترل دائمی به ایران تحمیل شده‌است.
آنان صحبت از نوشیدن جام زهر هم می‌کنند. زهری که قاعدتاً می‌بایست عمل کند و خورنده آن را بیاندازد؛ اما انگار زهر نبود «سنکنجبین» بود!
...
رییس کمیته روابط خارجی سنا باب کورکر[۵] تصریح کرد تهران بازی را بُرد و آژانس را هم بازی داد و به پذیرش غیرمعمول بازرسی‌ها واداشت...آخوندها سر ما کلاه گذاشتند. موافقتنامه به‌دست‌آمده با ایران، اجازه نخواهد داد حتی یک بازرس آمریکایی به عنوان بخشی از تیم بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی وارد آن کشور شود.
باب کورکر خطاب به «جان کری»، وزیر خارجه آمریکا گفت: «ایران در این توافق شما را سرکیسه کرده‌است.»
جان مک کین[۶] که ریاست کمیتهٔ نیروهای مسلح سنای آمریکا بعهده اوست؛ با انتقاد از اوباما گفت این توافق خدمت به رژیم ایران است و بس.
...
تامس فرید من، در نیویورک تایمز، اول جولای ۲۰۱۵ نوشت:
«آیت‌الله خامنه‌ای با این توافق موفق شد اساس تشکیلات اتمی ایران را حفظ کرده و اجازه بازرسی‌های نامحدود را نیز ندهد. برای من حیرت‌انگیز است که ایرانیان چگونه توانستند، در حالیکه تنها با دست خالی آن طرف میز نشسته بودند، این چنین در برابر شش قدرت بزرگ جهانی بازی کنند...»[۷]
واشنگتن‌پُست؛ در مقاله‌ای که بازتاب نظرات امثال کیسینجر، جرج شولتز، نتانیاهو، زلمای خلیلزاد و جان بولتون هم هست، نوشت: هیچ بخشی از تاسیسات اتمی ایران از جمله مرکز فردو، که زیر کوه‌هاست تعطیل نخواهد شد. تاسیسات زیربنایی هسته‌ای آن کشور نیز دست‌نخورده باقی می‌مانند. پنج‌هزار سانتریفیوژ به مدت یک‌دهه به کار خود ادامه خواهند داد و، ایران به تقویت اقتصاد خود به‌گونه‌ای چشمگیر خواهد پرداخت... پس ما چی بدست آوردیم؟ 
...
آیت‌الله خامنه‌ای که مخالف خوانی‌های امثال سعید جلیلی و حسین شریعتمداری و عماریون و مداحانی چون حاج منصور ارضی و عقبه آنها را مدیریت می‌کرد، و با اشاره وی حاج محمود کریمی و سعید حدادیان و... در پایان نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی برای سربلندی تیم هسته ای در مذاکرات دعا کردند، قدم به قدم کار خود را پیش می‌بُرد. 
وی نه تنها به بخش مهم خواسته‌های خود درباره برنامه اتمی رسید بلکه توانست با گنجاندن لزوم تصویب فوری توافق‌نامه از سوی شورای امنیت- پیش از آنکه کنگره ایالات متحده فرصت به رأی‌گذاشتن آن را داشته باشد- آن را به سندی بین‌المللی تبدیل کرده تا راه را بر زیاده‌خواهی تندروها در کنگره ایالات متحده سد کند.
...
جان لیمبرت[۸] (دستیار معاون وزیر امور خارجه آمریکا و مسئول میز ایران در این وزارتخانه)، با اشاره به صفحه بزرگ شطرنجی که در ورودی هتل محل گفتگو قرار داشت، گفته بود:
مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای ۵+۱ بیشتر به بازی تخته نرد ‌می‌مانَد تا شطرنج. در بازی شطرنج یک بازیکن ماهر می‌تواند چندین و چند حرکت بعدی را پیش‌بینی کند اما در تخته نرد این پیش‌بینی محدود است. 
از این گذشته؛‌ در بازی شطرنج مهره‌ها صد در صد تحت کنترل بازیکنان است اما در تخته نرد؛ شانس، نقش بزرگی بازی می‌کند. برای مثال حوادث یمن، سوریه، عراق...همچنین قیمت نفت، همه و همه در آن بازی ماهرانه دیپلماتیک اثر می‌گذاشتند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لابی اسرائیل در آمریکا و بازوی عملیش آی‌پک
کنگره آمریکا تا اواسط ماه سپتامبر فرصت داشت تا به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)[۹] رای مثبت یا منفی دهد؛ رایی که می‌توانست تاثیری تعیین کننده بر سرنوشت توافق هسته‌ای داشته باشد.
این مهلت پایان یافت و از ۴۵ سناتور دموکرات مجلس سنای آمریکا، چهار نفر[۱۰] با آن مخالفت کردند (چاک شومر؛ باب منندز، بن کاردین و جو منشن) و ۴۱ نفر از توافق حمایت نمودند و متحداً جانب اوباما را گرفتند.
جمهوریخواهان سنا دوبار آنرا به رأی‌گیری گذاشتند اما هر دو بار با فیلی‌باستر[۱۱] (ترفند قانونگذاری تاخیر در رأی گیری) روبرو شد و کاری از پیش نبردند.
مخالفین قرارداد برای غلبه بر این مسئله، به ۶۰ رأی نیاز داشتند اما ماکزیمم ۵۸ رای بدست آوردند و بازی را باختند.
حالا بگذریم که اوباما نتیجه نهایی مذاکرات را «توافق Accord» می‌نامید نه «معاهده Treaty» که نیازمند موافقت دو سوم آراء سنا باشد. (تفاوت بین توافق و معاهده فقط بحث لغوی نیست)
...
آیا جنگ‌افروزان از پای نشستند؟ خیر.
«میچ مک‌کانل»[۱۲] (رهبر اکثریت سنای آمریکا) و دوستانش کوشیدند توافق با ایران را عوض کنند. برای این منظور لایحه‌ای را به سنا تقدیم کردند که بر طی آن مفاد قرارداد (ایران و ۵+۱) در صورتی تصویب خواهد شد که آمریکا، اسرائیل را بعنوان یک کشور یهودی به رسمیت بشناسد. اما فقط ۵۳ رأی جمهوری‌خواهان حاصل شد و با رأی بیشتری شکست خوردند.
لایحه مزبور در کنگره آمریکا هم به رأی گذاشته شد که با اکثریت بیشتری شکست خورد. حدود ۱۸۰ رأی مخالف داشت.
بدین ترتیب لابی عربستان،[۱۳] لابی اسرائیل AIPAC در آمریکا و بازوی عملیش آی‌پک[۱۴] شکست بزرگی را متحمل شدند.
...
توجه کنیم که مخالفین توافق ۱۵۰ میلیون دلار هزینه کردند تا توافق را به شکست بکشانند. خود آی‌پک در این مورد یک بودجه ۴۰ میلیون دلاری داشت (جایزه نوبل ۱/۳ میلیون دلار است) اما با همه زوری که زدند به جایی نرسیدند[۱۵] و نتوانستند مانع توافق اتمی بشوند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پذیرفتن نقش ایران و گزارش بیکر- همیلتون
در رابطه با مذاکرات هسته‌ای دیدیم برای نخستین بار رئیس کنگره آمریکا جان بینر[۱۶](که بعداً از ریاست مجلس نمایندگان استعغا داد)، از رئیس یک دولت خارجی (نتانیاهو)[۱۷] دعوت کرد که بیاید در جلسه مشترک سنا و کنگره آمریکا در مخالفت با رئیس جمهور خود آمریکا که توسط مردم آمریکا انتخاب شده، صحبت کند. این موضوع نشان می‌دهد تا کجا نئوکان‌ها و امثال نتان یاهو با توافق اتمی زاویه دارند و برای جلوگیری از آن تلاش کردند. (توجه داشته باشیم که در آمریکا، رئیس مجلس نمایندگان پس از رئیس جمهوری و معاون او در جایگاه سوم قدرت قرار دارد)
...
از دید آنان پذیرفتن نقش مرکزی ایران به عنوان یک دولت هسته‌ای فاجعه است. موضوعی که بنوعی ریشه در گزارش بیکر- همیلتون[۱۸] دارد. (تعامل سازنده با ایران از جمله توصیه‌های آن گزارش بود.)
...
پیش از آن سناتور تام کاتن[۱۹] (از ایالت آلکانزاس) «سرخیر» نامه ۴۷ نفری به رهبر جمهوری اسلامی شد و خط و نشان کشید اگر دولت بعدی از جمهوریخواهان باشد آن توافق باطل خواهد شد. او خودش هم می‌دانست که نه یک جناح خاص؛ بلکه، کل نظام سیاسی اقتصادی آن کشور (و درواقع مردم آمریکا) قرارداد را امضا کرده‌اند. نامه مزبور به اعتبار جمهوریخواهان صدمه زیادی زد.
...
انستیتو امریکن انتر پرایز[۲۰] هم با دعوت از دیک چنی و سخنرانی وی (که دموکرات‌ها ایشان را یکی از عوامل اصلی جنگ‌افروزی در دولت پیشین آمریکا و از بانیان حمله نظامی به عراق، معرفی می‌کنند)، سنگ تمام گذاشتند اما فایده نداشت بخصوص که وسط سخنرانی دیک چنی، خانم جوانی بلند شد و اعتراض کرد که شما دروغ می‌گویید و داده‌هایتان در مورد عراق هم واقعی نبود. انعکاس این مسئله برای جنگ‌افروزان جالب نبود.
دیک چنی در حضور کسانی چون ریچارد پرل، پل ولفوویتز، دنیل پلتکا و جان بولتون گفت: «تنها برنده این توافقنامه، ایرانی‌ها هستند. آنها هرچه را می‌خواستند به دست آوردند. بازندگان این توافقنامه آمریکا؛ دوستان و هم‌پیمانان این کشور در منطقه مثل اسرائیلی‌ها و سعودی‌ها و دیگران هستند...متاسفانه ما مهمترین چیزها را واگذار کرده‌ایم...»
...
برای مقابله با توافق؛ جاش بلاک[۲۱] سخنگوی قبلی آی‌پاک و مدیر بعدی «پروژه اسرائیل»[۲۲] (TIP) مدعی شد رژیم ایران می‌خواهد همه مردان و زنان جهان را برده خودش بکند! و ایران نه تنها انسانها بلکه حیوانات خانگی را هم مورد حمله هسته‌ای قرار خواهد داد!
...
تد کروز[۲۳] (سناتور ایالت تگزاس) ادعا نمود بمب اتمی ایران بر روی موشک سوار شده و در جّو منفجر می‌شود و امواج الکترومانیتیک ایجاد خواهد کرد و برق کل آمریکا قطع خواهد شد. حرفهایی که به لحاظ علمی پوچ و بی‌معنا بود. واقعش اینگونه واکنش‌ها به اعتبار جنگ‌افروزان صدمه زیادی زد.
...
کسانی از یکسو ادعا می‌‌کردند رژیم (با نوشیدن جام زهر) ناچار است:
- ذخیره اورانیوم را در حد پنج درصد محدود و ثابت نگهدارد،
- سانتریفیوژهای پیشرفته جدید نصب نکند،
- در تأسیسات اراک بخصوص؛ تجهیزات جدیدی را آزمایش نکند،
- به بازرسی‌های قوی‌تر از تأسیسات هسته‌ای گردن گذارَد... 
از سوی دیگر؛ در یک تناقض آشکار، همانند سازمان موسوم به «اتحاد علیه ایران»[۲۴] و نتانیاهو و ملک سلمان پادشاه عربستان و ژنرال‌های آمریکایی هوادار مجاهدین، علیه توافق اتمی بد و بیراه می‌گویند.
رهبری مجاهدین هم که متاسفانه به شکاف بین غرب و رژیم جمهوری اسلامی (بر سر مسئله اتمی) خیلی دل بسته بود با بسته‌شدن این شکاف؛ به واکنشهای متناقض افتاده است.
در رابطه با توافق اتمی؛ از یکسو صحبت از جام زهر می‌کنند (آثار مرگبار جرعه زهر سراپای رژیم را درنوردیده... زهر عقب نشینی در بافت رژیم ولایت فقیه به طور سرطانی عمل خواهد کرد) و از سوی دیگر عملاً علیه توافق اتمی موضعگیری می‌کنند!
اشتباه نشود. رژیم حاکم بر میهن ما، نسبتی با مردم شریف و آزادیخواه ایران ندارد و این واقعیت که بر ایران خاک پاک ایزدی، گرد محنت و یأس پاشیده، تردید برنمی‌دارد. اما این موضوعی جداست.  
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 
پانویس 
۱) Negotiations leading to the Joint Comprehensive Plan of Action
۲) احمد خرم وزیر راه در دولت خاتمی به روزنامه اعتماد گفته بود طبق تحقیقاتی که برای مجمع تشخیص مصلحت نظام داشتم برآورد کردم طی سالهای ۹۰ تا پایان ۹۲ از بابت تحریمها ۴۶۰ میلیارد دلار ضرر داشته‌ایم.
۳) زمان کلینتون آمریکا آماده تعامل سازنده بود ایران پا پیش نگذاشت. زمان جرج دبلیو بوش ایران آمادگی نشان داد، آمریکا نپذیرفت. از دید «آلن‌ایر» (سخنگوی فارسی‌زبان وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا) راهکار اوباما؛ تعامل سازنده یا «بُرد بُرد» بود.
به نظر من اوباما می‌دانست جز این جواب ندارد و نمی‌توان طرف مقابل را به تسلیم واداشت. واقعیتی که جان کری هم بارها اعتراف کرد.
۴) کیانی؛ تهمورث، نگاهی به شطرنج اتمی آیت الله خامنه‌ای!
۵) Bob Corker
۶) John McCain سیاست‌مدار آمریکایی و سناتور کنونی ایالت آریزونا
۷) It’s still not clear if the last remaining obstacles to a deal will be resolved. But it is stunning to me how well the Iranians, sitting alone on their side of the table, have played a weak hand against the United States, Russia, China, France, Germany and Britain on their side of the table. When the time comes,...
A Good Bad Deal? Thomas L.Friedman
۸) John Limbert
۹) توافق جامع و نهایی هسته‌ای وین Joint Comprehensive Plan of Action 
۱۰) چاک شومر Chuck Schumer (سناتور دموکرات ایالت نیویورک)، باب منندز Bob Menendez (از نیوجرسی) بن کاردین Ben Cardin (از مریلند) و جو منشن Joe Manchin (ویرجینیا)
۱۱) فیلی‌باستر Filibuster در سنای آمریکا عملا به منظور جلوگیری از به رای گذاشته شدن لایحه‌، قانون یا هر اقدامی که نمایندگان در حال تبادل نظر در مورد آن هستند، استفاده می‌شود. اگر ۶۰ سناتور به کفایت مذاکرات رای دهند، بحث خاتمه پیدا می‌کند.
۱۲) Mitch McConnell
۱۳) The Saudi Arabia lobby in the United States
۱۴) کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل American Israel Public Affairs Committee مشهور به آی‌پک AIPAC، یکی از بزرگ‌ترین و قدرتمندترین گروه‌های لابی‌گری در ایالات متحده آمریکا است. این گروه لابی با ۶۰٬۰۰۰ عضو، هر ساله میلیون‌ها دلار خرج سرمایه‌گذاری در نفوذ بر سیاست‌های دولتی و قانونگذاری آمریکا می‌کند.
۱۵) پنجشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۴ (۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵) پس از ساعت‌ها بحث در صحن سنای آمریکا در مورد قرارداد هسته‌ای ایران و آمریکا، جمهوری‌خواهان نتوانستند به آرای لازم برای جلوگیری از استفاده دموکرات‌ها از فیلی‌باستر (اطاله بررسی) دست یابند.
۱۶) John Boehner
۱۷) Benjamin Netanyahu
۱۸) بیکر همیلتون (کمیسیون بیکر) اشاره به گروه ده نفره‌ای است که بطور خاص دربارۀ عراق و...گزارش تهیه می‌کرد. افراد گروه توسط کنگرۀ ایالات متحده انتخاب شده بودند. کمسیون مزبور عهده دار بررسی و اظهار نظر مستقل در بارۀ وضعیت عراق و جنگ ایالات متحده در عراق بود. مدیریت هیئت مشترکاً به جیمز بیکر وزیر امور خارجۀ قدیمی (جمهوری خواه) و همیلتون (دموکرات) واگذار شده بود. آندو لزوم تعامل سازنده با ایران را نیز توصیه می‌کردند.
۱۹) Tom Cotton
۲۰) مؤسسه امریکن انترپرایز American Enterprise Institute در سال ۱۹۴۳ برای تحقیقات در زمینه سیاستگذاری کلان ایالات متحده آمریکا پایه گذارده شد. این سازمان یکی از مهم‌ترین و پرنفوذترین موسسات سیاستگذاری در آمریکا است که با سیاست‌مداران مرتبط با حزب جمهوری‌خواه و نومحافظه کار ارتباط گسترده‌ای دارد.
انتخاب جرج دبلیو بوش این سازمان را به راس قدرت آمریکا نزدیک کرد و اعضای آن در وزارت دفاع و وزارت خارجه مستقر شدند. امثال جان نگروپونته مسئول امنیت ملی کشور، و دونالد رامسفلد وزیر دفاع و جان بولتون سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد مقامات اصلی کشور را داشتند و تأثیر سرنوشت ساز ریچارد پرل بر وزارت دفاع هنوز ادامه دارد. امثال پال ولفوویتز و دیک چنی هم با موسسه مزبور همکاری می‌کنند.
۲۱) Josh Block
۲۲) The Israel Project
۲۳) Ted Cruz
۲۴) اتحاد علیه ایران هسته‌ای United Against Nuclear Iran اشاره به لابی ضد فعالیت‌های هسته‌ای ایران در نیویورک است که آوریل ۲۰۱۲ از صندوق بین‌المللی پول خواست تا ضمن مسدود کردن حساب ایران در این صندوق، عضویت آنرا را به حالت تعلیق در آورد و توانست ابرشرکت‌های چون جنرال الکتریک و هانتسمن کاترپیلار و...را با خود همراه کند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع
?A Good Bad Deal
کیانی؛ تهمورث، نگاهی به شطرنج اتمی آیت الله خامنه‌ای!
Iran Sanctions, Kenneth Katzman,Congressional Research
رفیعی فنود؛ حسین، مذاکرات بحران یا بحران مذاکرات
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در این رابطه
...
سایت همنشین بهار 

 

برای ارسال این مطلب به فیس‌بوک، آیکون زیر را کلیک کنید:
facebook