سه شنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۳ / Tuesday 15th October 2024

 

 

ری و روم و بغداد (۸)
از گفتگوهای مِلین و فراز و فرود شاه
تا، مریم میرزاخانی و مسائل آپولونیوس

 
خانم‌ها و آقایان محترم، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، از راه دور و با قلبی نزدیک به شما سلام میکنم. این مطلب به یک موضوع واحد نمی‌‌پردازد. مثل خیالات آدمی که ری و روم و بغداد را درمی‌نوردد و دَم به دَم حالی به حالی می‌شود؛ دَرهم و بَرهم، پیچیده، ازهم پاشیده‌ و همراه با استعاره‌ است. مطالب پراکنده است و بهم ربط ندارد. تنها ممکن است یادآور این یا آن خاطره و سرگذشت باشد. همین و بس. 
بتدریج بخشهای دیگر تدوین می‌شود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گفتگوهای مِلین Melian dialogue

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در نظم نوین جهانی، موازنه منفی زمینه چندانی ندارد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دانشنامه ایرانیکا و احسان یارشاطر


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مریم میرزاخانی و اثباتی جدید از حدس ادوارد ویتن


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بار اصلی استدلال علمی را ریاضیات به دوش دارد


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شاه پیش از آنکه برود، رفته بود


هر تاریخ واقعی، تاریخ معاصر است. یعنی فهمیدن ما با واقعیت کنونی همنشین شده و از آن تأثیر می‌گیرد. از همین رو «تاریخ بی طرف» وجود ندارد و ذهنّیت مورخ گاه مقّدم بر واقعیت‌هایی است که در اسناد و مدارک یافت می‌شود. شاه رفت تیتر نخست روزنامه‌های ایران در ۲۶ دی ۱۳۵۷ بود. در زیر تیتر، آخرین عکس از او بر روی پلکان هواپیما و در حال خروج از کشور به چشم می‌خورد. تیتر مزبور از سه ویژگی منحصر بفرد در تاریخ روزنامه‌نگاری ایران تا آن لحظه برخوردار بود: ۱- استفاده از بزرگترین فونت که عرض روزنامه را به‌طور کامل پُر کند که تا آن تاریخ در مطبوعات ایران بی‌سابقه بود. ۲- استفاده از واژه «شاه» به جای «شاهنشاه» یا «شاهنشاه آریامهر» که پیش‌تر مطبوعات از آن استفاده می‌کردند. ۳- استفاده از ضمیر اول شخص «رفت» بجای ضمیر سوم شخص «رفتند».
برای انتشار خبر خروج شاه یک روزنامه فرانسوی زبان به همان تیتر (شاه رفت) اشاره کرد: Le chah s`en va ۷ در رسانه‌های آمریکایی نیز، همین خبر با عنوان «شاه رفت» بازتاب یافت و در همان روز توسط Root Boy Slim و گروهش در آهنگی با عنوان "The Shah is Gone" (شاه رفت) مورد استفاده قرار گرفت. کاش شاه، حرف دکتر صدیقی را گوش کرده بود و نمی‌رفت. خیلی‌ها نمی‌دانند که ‌فرآیند خروج شاه به پیش از تشکیل کنفرانس گوادلوپ برمی‌گردد. خود اعلیحضرت نخستین‌بار موضوع رفتن از کشور را با سالیوان سفیر آمریکا در ایران، پیش کشیده بود، آنهم زمانی که نه گوادلوپ تشکیل شده و نه هایزر به ایران آمده‌است. 
شاه نیّتِ نیک داشت و بر خلاف آخوندهای حاکم، میهن‌دوست بود، اما با خودشیفتگی؛ ندانم‌کاری و استبداد رأی، خود را به زمین زد. او پیش از آنکه برود، رفته بود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

░▒▓ همه نوشته‌ها و ویدئوها در آدرس زیر است: 
...
همنشین بهار 
 
 

برای ارسال این مطلب به فیس‌بوک، آیکون زیر را کلیک کنید:
facebook